Die naam ‘pangolien’ kom van die oorspronklike Maleise woord pengguling, wat ‘een wat oprol’ beteken. Pangoliens rol in ‘n bal wanneer hulle bedreig voel.
Afrika-pangolienwyfies gee geboorte aan ‘n enkele baba. By geboorte is babas slegs ongeveer 15,24 cm lank en weeg 340 gram. Hulle skubbe is pienk en sag, maar begin na ‘n dag hard word.
Tydens die baba se kwesbare stadium sal die moeder in ‘n gat bly om dit te versorg en te beskerm. Na een maand verlaat hulle die gat en die baba ry vir tyd en wyl op die ma se rug of op haar stert. Hierdie enkele baba word op omstreeks drie maande oud gespeen, wanneer hy/sy ook insekte begin eet saam met die borsvoeding
Op tweejarige ouderdom, wanneer die baba geslagsryp is, sal hulle ma hul verlaat.
Hul skubbe, wat as ‘n gepantserde buitekant dien, is gemaak van keratien, dieselfde proteïen waaruit menslike hare en naels bestaan.
Pangolins eet miere, termiete en larwes. Hul lang, kragtige, geboë kloue skeur miershope of termiethope oop, en sonder tande gebruik hulle ‘n taai, langwerpige tong om insekte te haal
Niemand weet hoeveel pangoliene in die natuur oor is nie, maar daar word ooreengekom dat hul getalle aan die afneem is.
Hierdie bedreigde spesie is die wêreld se mees verhandelde soogdier, wat in hul duisende gejag en gestroop word vir die onwettige handel in hul vleis en skubbe. Ontbossing van hul natuurlike habitat is ook ‘n probleem.
