Keniaanse vroue in Saoedi-Arabië wat deur hul werkgewers mishandel en gemartel is, het in net een jaar van 88 in 2019/2020 tot 1 025 togeneem in 2021.
Volgens die Ministerie van Arbeid, Maatskaplike Sekerheid en Dienste in Kenia reis ‘n geskatte totaal van 57 000 tot 100 000 Keniane jaarliks na Saoedi-Arabië, Katar en Bahrein, om ongeskoolde en halfgeskoolde werk te doen,
Skokkende getuienis het onder meer blootgelê dat werkers slegs $180 per maand ontvang en nie die $700 wat belowe is nie. Boonop het werkgewers die werkers laat teken vir die geld, en dit dan terug steel. As werkers kla oor die vermiste geld was hulle fisies aangerand en voedsel was weerhou.
Wanjiku, een van die hoopvolles, se lewe as ‘n shagala, wat volgens haar Arabies is vir huishulp of bediende, het ‘n jaar-lange nagmerrie geword. Met haar paspoort en selfoon wat deur haar werkgewer gekonfiskeer is, wat haar van die res van die wêreld afgesny het, het sy geen uitkoms gehad nie.
“Ek het elke dag van 05:00 tot middernag gewerk. Ek het net gepraat as daar met my gepraat word en was baie depressief. Mettertyd het ek bevriend geraak met die tuinier wat my toegelaat het om sy selfoon in die geheim te gebruik,” sê sy.
Uiteindelik het sy deur sosiale media met Keniane in Saoedi-Arabië kontak gemaak, wat haar vertel het hoe om te ontsnap, gearresteer en gedeporteer te word. In 2020 het Wanjiku met leë hande maar lewend na haar dorpie in Kagongo, Kiambu-distrik, teruggekeer.
Saoedi-Arabië is nommer 138 uit 167 lande op die slawerny-voorkomsindeks volgens die Global Slavery Index.
Gekonfronteer met werkloosheidsyfers wat volgens die VN se Internasionale Arbeidsorganisasie (ILO) van die hoogste ter wêreld is, gaan honderde kwesbare vroue soos Wanjiku steeds voort om, meer dikwels as nie, ‘n gedoemde reis na die Arabiese lande te neem.
“Daar is ten minste honderd onwettige agentskappe wat werkers na die Midde-Ooste lok. Slegs 29 agentskappe is deur die regering goedgekeur en gelisensieër. Baie agentskappe is gulsig en is die minste bekommerd oor die veiligheid en sekuriteit van hul rekrute,” sê Suzanne Karanja, ‘n Nairobi -gebaseerde werwingsagent.
“Daar is geld om te maak omdat ‘n voornemende werkgewer my $1 800 tot $2 000 per persoon sal betaal om die reis na hul land te vergemaklik. Die meeste agente gryp nie in wanneer moeilikheid kom nie. Hul werk is klaar sodra hulle die kommissie ontvang.”
