‘Alhoewel ek verlede week geskryf het dat wyle emeritus-aartsbiskop Desmond Tutu ”n merkwaardige siel was, oorloop van ordentlikheid en menslikheid’, is daar ‘n donker kant aan hom waarvan ek net vaagweg bewus was.
‘Verlede week, terwyl ek my huldeblyk aan wyle emeritus-aartsbiskop Desmond Tutu geskryf het, het ek geskryf: ‘Ek het met Tutu saamgestem oor sommige kwessies, en met hom verskil oor ‘n aantal ander.’
‘In ‘n vorige konsep het ek voorbeelde tussen hakies ingesluit. Een van die punte waaroor ek nie met die Aartsbiskop saamgestem het nie, was sy standpunt oor Israel. Ek het nie gedink dit gaan veel verder as stereotipiese solidariteit met die Palestynse saak wat van veterane van die bevrydingsbeweging verwag kan word nie.
‘Ek het geskryf dat Tutu ‘nie diegene wat nie geglo het soos hy uitgesluit of beoordeel het nie’.
‘Dit blyk nou dat ek dalk verkeerd was.
‘Op die dag toe my huldeblyk aan wyle aartsbiskop Desmond Tutu gepubliseer is, het iemand vir my die teks gestuur van ‘n 2010-artikel deur die veteraan Amerikaanse prokureur Alan M. Dershowitz. Ek kon nie ‘n oorspronklike kopie van die artikel vind nie, maar dit word volledig hier weergegee. Dershowitz herhaal sommige van dieselfde bewerings in hierdie 2011-artikel.
‘Daar moet erken word dat Dershowitz ‘n toegewyde ondersteuner van Sionisme is. Die manier waarop hy Tutu se eie woorde teen hom aanhaal, maak egter ontstellend leesstof. Dit dui daarop dat Tutu nie net bevooroordeeld was teen Israel nie, maar hom ‘n paar kru anti-Semitiese sienings uitgespreek het.
‘Vir verskeie van die aanhalings in sy artikel, gee Dershowitz krediet vir ‘n swak ondersteunde, maar goed verkrygde petisie om Tutu te verwyder as ‘n beskermheer van die Kaapstadse Holocaust-sentrum en die Johannesburgse Holocaust- en Volksmoordsentrum.
‘Uitsprake soos dat ‘die gaskamers’ vir ”n netjieser dood’ gesorg het as die hervestiging van mense gedurende Apartheid, is verbysterend in hul afwysing van die gruwel van die Holocaust. Apartheid was inderdaad ‘n aaklige vorm van onderdrukking, en dit was inderdaad ‘n misdaad teen die mensdom, maar dit was altyd ‘n beleid van onderwerping en uitsluiting, en nie van volksmoord op industriële skaal nie.
‘Tutu het Israeli’s in wese gelykgestel aan Nazi’s tydens sy een en enigste besoek aan Israel in 1989, toe hy gesê het: ‘Ons bid vir diegene wat dit [die Holocaust] laat gebeur het. Help ons [die Jode] om hulle te vergewe en ons te help sodat ons op ons beurt nie ander sal laat ly nie.’
‘Die Holocaust-oorlewende en mede-Nobelpryswenner Elie Wiesel het geantwoord: ‘Niemand het die reg om te vergewe nie, behalwe die dooies self, en die dooies is deur hul moordenaars doodgemaak en stilgemaak. Vir enigiemand in Jerusalem, te Yad Vashem, om oor vergifnis te praat, sou na my mening ‘n ontstellende gebrek aan sensitiwiteit vir die Joodse slagoffers en hul oorlewendes wees.’
‘Rabbi Marvin Hier, die destyds dekaan van die Simon Wiesenthal-sentrum, die grootste Holocaust-studie-organisasie in die Verenigde State, was minder diplomaties en noem Tutu se woorde ”n gratis belediging vir die Jode en slagoffers van Nazisme oral’.
“Biskop Tutu het die arrogansie getoon van ‘n antieke kruisvaarder wat na Yad Vashem gekom het met ‘n sak vol Christelike moraliteit,” het Hier berig. ‘Die biskop weet sekerlik waar daardie Christelike gewete was toe miljoene Jode en ander deur die hande van die Nazi’s gely het.’
‘Tutu was vas oortuig dat Israel ‘n Apartheidstaat is. Ek het onlangs geleentheid gehad om daardie siening te betwis: Israel diskrimineer nie teen enigiemand nie. ’n Arabiese party is deel van sy regerende koalisie. Arabiese Israeli’s het dieselfde regte as Joodse Israeli’s. Israel hou egter gewelddadige vyande wat sy vernietiging wil bewerkstellig buite sy grense.
‘Wat Tutu nooit erken het nie, was dat Israeli’s nie teen Arabiere diskrimineer nie. Dit was andersom. Arabiese lande het, sonder uitsondering, Jode uit hul grondgebied verdryf. Arabiese lande het herhaaldelik oorlog toe gegaan in pogings om Israel van die kaart af te vee en die Jode in die see te dryf. Dit is hulle wat wil hê dat die Levant Judenrein (skoon van Jode) moet wees, soos die Nazi’s sou gesê het.
‘Of Jode daarvan hou of nie, hulle is ‘n eienaardige volk. Hulle kan nooit hoop om beoordeel te word volgens dieselfde standaarde wat vir ander mense gebruik word nie,” het Tutu eenkeer gesê. Hy het ook geglo dat ‘die Jode’ verantwoordelik was vir baie van die wêreld se probleme.
‘Stel jou voor jy sê dit oor swart mense, of oor Moslems. Wat het ook al geword van gelykheid en menseregte vir almal?
‘Hierdie, en baie ander stellings wat gedokumenteer en aan Tutu toegeskryf word, dien nie as konstruktiewe kritiek op Israel nie, maar as deel van ‘n rassistiese veldtog om die staat Israel se wettige status te ontken.
‘Sodoende het Tutu nie opgehou om haatlike antisemitiese uitsprake oor Jode te herhaal nie. Hy het die terreurorganisasie Hamas aktief ondersteun en sy leiers met Nelson Mandela vergelyk. Leiers wat dinge gesê het soos: ‘Hê geen genade vir die Jode, maak nie saak waar hulle is, in enige land nie. Veg teen hulle, waar jy ook al is. Waar jy hulle ook al ontmoet, maak hulle dood.’
‘So onlangs as 2016 het Tutu ‘n veroordeelde terroris, Marwan Barghouti, vir die Nobelprys vir Vrede genomineer. Maar Barghouti is nie ‘n anti-gewelddadige vredemaker wat harmonieuse naasbestaan tussen onafhanklike Israeliese en Palestynse state wou hê nie. Hy het geweld gepleeg, openlik geweld voorgestaan en ondersteun die vernietiging van die staat Israel.
‘Voor sy skuldigbevinding en tronkstraf vir veelvuldige moorde, was Barghouti die leier van die militêre vleuel van die al-Aqsa Martyrs’ Brigades, ‘n terreurorganisasie wat duisende aanvalle teen Israeliese burgerlikes uitgevoer het. Hy was ook by ander terreuraktiwiteite betrokke, en minder as twee jaar voordat Tutu hom genomineer het, het hy ‘n Derde Intifada teen Israel gevra.
‘Hugh Fitzgerald, wat vir Frontpage Magazine skryf, beskryf Tutu se vooroordeel teen Israel as ‘moedswillige onkunde’.
“Nil nisi bonum – die Latynse term gee ons opdrag om niks anders as goed van die dooies te sê nie,’ skryf hy. ‘Maar vir aartsbiskop Tutu, aan wie die mees buitensporige en belaglike lof toegeswaai is, beide in die lewe, en nou ook in die dood, sal ons seker ‘n uitsondering moet maak.”
‘Tutu word dikwels vergelyk met die Amerikaanse burgerregtekampvegter Martin Luther King Jr., en het in 1986 die Martin Luther King Jr. Nonviolent Peace-prys ontvang.
‘Hy sou beter gedoen het as hy gehoor gegee aan die woorde van wyle Dr. King, toe hy gesê het: ‘Wanneer mense Sioniste kritiseer, bedoel hulle Jode. Jy praat anti-Semitisme!’
‘As daar ‘n les hier is, is dit om nie mense te verheerlik nie, en nie hul mislukkings te verbloem nie. Selfs diegene wat blykbaar ‘oorloop van ordentlikheid en menslikheid’, soos ek van Tutu geskryf het, kan by nadere ondersoek blyk dat hy ‘n gemene streep van dwepery en skynheiligheid gekoester het.’
Geskryf deur Ivo Vegter en geplaas met vergunning van Daily Friend.
